Het Land der Koningen
Door: Milan
Blijf op de hoogte en volg Nanda en Milan
14 Oktober 2008 | India, Jodhpur
Sinds ons vorige bericht zijn we naar Rajasthan, wat letterlijk "het Land der Koningen", betekent. Inderdaad ziet dit gedeelte van India er weer heel anders uit dan de Himalaya en de Ganges-vlakte. Rajasthan is een woestijn-achtige provincie en werd van oudsher geregeerd door de Raj's of later Maharaja's genoemd. Ook tijdens de koloniale tijd hadden de Maharaja's nog veel macht. Ook na de onafhankelijkheid van India bleven de Maharaja's hun status houden, maar daar is 30 jaar geleden een eind aan gekomen. Maar veel van hun paleizen zijn bewaard gebleven en zijn nog in erg mooie staat, ze zijn vaak ook pas een paar decennia in onbruik.
Maar goed, om weer bij het begin te beginnen: als we Amritsar uitfietsen zien we onze eerste (en voorlopig ook laatste) supermarkt in India, wauw! We vergapen ons aan de schappen, wat een boel keus, en een lekkere airco! We kopen er niet veel, maar het was toch leuk!
De volgende dagen fietsen we nog een stuk door Punjab en we worden verschillende keren heel gastvrij ontvangen. De ene dag komen we uitgeput in een klein dorpje aan en worden we door een rijke Sikh meteen opgevangen. Hij laat koud drinken en snacks (pakora's) brengen en regelt een hotel voor ons. Hij verzekert ons dat het personeel ons goed zal behandelen en zijn uiterste best zal doen voor ons en hij regelt een mooie prijs. Als hij het hotel verlaat worden zijn handen gekust door de manager van het hotel, hij lijkt inderdaad de belangrijke man van het dorp te zijn! Inderdaad is het hotel echt goed, het eten heerlijk en de service perfect! Dat hebben we wel eens anders meegemaakt!
Als we de volgende dag aankomen in weer een klein stadje, stapt weer meteen een Sikh op ons af. Hij nodigt ons bij hem thuis uit, om thee te drinken, te eten en zelfs te overnachten. Toch gaan we voor het hotel, om ook nog een beetje privacy te hebben. Maar we slaan zijn aanbod voor thee en avondeten niet af. We worden voorgesteld aan zijn vrouw en ouders, die ook in hetzelfde huis wonen. De man zegt ons dat gastvrijheid voor Sikhs heel belangrijk is, zoals we inderdaad al gemerkt hadden. Hij heeft dan ook een schitterende gastenkamer, de mooiste kamer van het huis. Hij maakt zijn beste fles whisky open en staat erop dat we meedrinken. We voelen ons een beetje ongemakkelijk, maar vinden het ook erg mooi, zoveel hartelijkheid. De whisky is inderdaad erg goed, maar hij wordt helaas volgens plaatselijk gebruik aangelengd met een heleboel water, wat een zonde! Omdat Nanda geen whisky lukt, moet ze meteen mee naar de winkel om het lekkerste bier te kopen. Na het avondeten, wat ook goed smaakt, komt nog het toetje, ook een delicatesse, een heerlijk glas biest! Dat is even slikken, maar we durven het toch echt niet af te slaan. Het blijkt nog best lekker te smaken, maar het is wel erg vet, met heel dikke vellen. Ook de kleur is apart, terug op de hotelkamer krijg ik van Nanda uitgelegd hoe dat nou komt...
Langzaamaan fietsen we zuidwaarts en wordt het landschap steeds droger. We zien ook onze eerste kamelen, die hier vaak als lastdieren gebruikt worden. Ook worden de dorpjes primitiever, we zien bv steeds vaker lemen hutjes. Ik vraag me af hoe de mensen het daar zomers uithouden, het moet een hard bestaan zijn. Maar ook onze hotelkamers worden wat primitiever en vooral drukker bevolkt. We hebben steeds vaker gezelschap van gekko's, mierenhopen, kakkerlakken en ratten. Dan fietsen we Rajasthan in, weer een nieuwe provincie!
Ook in Rajasthan worden we gastvrij ontvangen. Op de weg worden we aangesproken door een jongen op scooter, Sunil. Als hij hoort dat we willen overnachten in zijn stad staat hij erop dat we bij hem langskomen. We maken een lunchafspraak voor de volgende dag. Daar ontmoeten we zijn vrienden
en wordt er door zijn moeder heerlijk voor ons gekookt. Leuk om weer eens met goed Engels sprekende jongeren te praten!
Als we verder richting de woestijn fietsen merken we ook dat de temperatuur weer oploopt, tot rond de 38 graden in de schaduw. Dat is weer even flink wennen, we staan dus maar weer om 5 uur op en fietsen tot een uur of 12-1, ons Turkije-ritme. Ook is de weg erg rustig geworden en zijn er steeds minder dorpjes. Na een laatste grote stad begint dan echt de Tar-woestijn. Tot Bikaner, zo'n 170 km verder liggen er bijna geen dorpjes. Gelukkig weten we door wat navragen dat er 2 dorpjes met guesthouse zijn onderweg en zo delen we de tocht op in 3 dagen. Als we de eerste ochtend door de woestijn fietsen merken we dat we zeker niet de enige op de weg zijn. Binnenkort is er in de buurt van Bikaner een festival en we zien veel groepen pelgrims de woestijn te voet doorkruisen! Op slippers lopen ze zo'n 200 km in een dag of 4-5 ongelooflijk! Later zien we dat zelfs kinderen meelopen. Ze zijn wel zo verstandig om snachts en sochtends te lopen, want op het heetst van de dag kan je je maar beter niet te veel buiten wagen. Dan is fietsen ineens super luxe geworden, we hebben altijd een windje en regelmatige bevoorrading!
In Bikaner aangekomen besluiten we onszelf eens te verwennen en nemen we een hotel dat ons aangeraden is door Marloes en Steven, de Nederlandse wereldfietsers die we in Leh ontmoet hebben. We slapen in een villa, die vroeger van de premier van Bikaner is geweest. Het is een schitterende villa, met een fantastisch mooie kamer, voor 800 Roepies, zo'n 13 euro. De villa heeft ook een heel mooie tuin, waar we lekker kunnen relaxen.
De volgende dag worden we door Bikaner geleid door Ahmed, een jongen die we de vorige dag ontmoet hebben. Hij leidt ons langs mooie villa's en een schitterende Jain-tempel (hindoe-secte). Hij weet ontzettend veel te vertellen over de stad, wat erg leuk is, toch bezweert hij ons geen geld te willen. Op het eind van een fijne dag leidt hij ons wel naar een winkeltje van zijn vriend, maar goed, als dat alles is wat we voor een gratis rondleiding hoeven doen. De dag erna bezoeken we het fort van Bikaner. Van buiten en van binnen is het nog in schitterende staat en we kijken onze ogen uit. Bikaner is de eerste stad in India die echt mooi is en dat terwijl het nog een relatief niet toeristische stad is. Dat belooft nog een boel moois voor de rest van Rajasthan! Behalve Bikaner willen we in Rajasthan nog Jodhpur, Udaipur en Pushkar bezoeken.
Ons volgende doel is dus Jodhpur, op een dag of 4 fietsen van Bikaner. Op de eerste dag fietsen komen we langs een "wereldberoemde" tempel (ook de tempel waar de pergrims heenliepen), een rattentempel! Het festival is net een dag afgelopen, alle tentjes staan er nog, maar het is wel lekker rustig. De rattentempel zelf is erg fascinerend: overal rennen schattige ratjes over de vloer. Mensen knielen neer voor de ratjes en geven ze overvloedig te eten. Verder schijnt het geluk te brengen om brood te eten waar ratjes op geplast hebben, maar we hebben toch maar niet de proef op de som genomen. Overal ligt eten en de ratjes kunnen dus slapen, eten, slapen, eten..., net een rattenhemel. Helaas valt dat laatste toch een beetje tegen, er zijn veel ratjes die er erg slecht uitzien.
Er breken hier natuurlijk overal ziektes uit en een dierenarts is er niet.
De dagen erna fietsen we naar Jodhpur, waar we nu zitten. Ook Jodhpur is een heel mooie stad, met weer een imposant fort en een heel leuke oude stad, met heel veel blauwe villa's (vandaar dat Jodhpur ook de blauwe stad wordt genoemd). Dit is wel weer de eerste plek sinds de Himalaya dat we veel toeristen tegenkomen. Als we het fort bezoeken ontmoeten we meteen 2 keer reizigers die we al eerder gezien hebben in India, het reizigerswereldje in India is echt klein! Het is wel een leuk weerzien en we wisselen een boel India-ervaringen uit.
Vandaag staan we ook weer eens in de plaatselijke krant (de 2e of 3e keer nu, van een keer weten we het namelijk niet zeker). De foto is dit keer erg professioneel genomen. De journalist vroeg ons onze spullen te pakken en naar het fort te fietsen voor de foto. Deze ochtend werden we dus weer herkend op straat, maar in een stad van 500000 inwoners is dat toch een vreemde gewaarwording. Morgen gaan we nog een dagje relaxen en overmorgen op weg naar Udaipur, de meest zuidelijke bestemming van onze reis.
We kijken weer uit naar jullie reacties!
groetjes Nanda en Milan
-
14 Oktober 2008 - 11:58
Erik Scheffers:
Hoi Nanda en Milan, nog steeds is het leuk om jullie berichten te lezen. Als jullie terug zijn ben ik benieuwd naar jullie verhaal. Groetjes uit Utrecht, Erik -
14 Oktober 2008 - 15:42
Donny, Omi En Joan:
Hoi stukken,
Wat zijn we toch blij met internet en dat we jullie avonturen zo kunnen volgen.
Wij zijn toch héél erg nieuwsgierig naar het verhaal achter dat glas Biest,vet met hele dikke vellen????????????????
En wat een mooie foto's weer vooral van die ringstaart parkiet maar om daarvoor nou helemaaal naar India te fietsen, ze zitten ook gewoon hier bij ons in de tuin hoor.
Super dikke knuffels van ons drieen xxxxxxxxxx -
14 Oktober 2008 - 18:25
Ester:
he zus en Milan,
klinkt nog steeds geweldig allemaal. Rogier en ik blijven jullie verhalen volgen. Zit veel grappigs tussen. Blij dat het nog steeds goed gaat, heel veel liefs en groetjes! Wij -
14 Oktober 2008 - 19:23
Anke:
Wat een wereldreis. Ik geniet er elke keer van om jullie verhalen te lezen!
-
14 Oktober 2008 - 20:45
Sam En Annie:
Jeetje wat een verhaal, je wordt herkend in een grote stad, je ziet ratten in een tempel rennen, je slaapt in paleizen ;-) gewoon teveel om op te noemen. Ga zo door en laat ons maar weer meegenieten de volgende keer.
Groetjes Sam en Annie -
14 Oktober 2008 - 20:49
Ad:
het blijft verwonderlijk. Jullie ervaringen en ontmoetingen. Ik probeer af en toe in gedachte even achter op jullie fiets te stappen. Wat hebben jullie straks veel te verellen. Heel veel groetjes en nog veel meer geweldige ervaringen in India -
16 Oktober 2008 - 09:14
Elja:
hoi nanda en milan
het is de eerste keer dat ik reageer wist niet eerder van deze site maar ik ben nu aan het bij lezen ben bij 5 juli nog gefeliciteerd milan.
vond het wel jammer dat ik het niet eerder wist heb ook altijd erg van margo,s verhalen genoten en dat doe ik nu van jullie verhalen het is net of je ook een beetje mee op reis gaat en alles op de fiets en trein helemaal goed daar zijn wij ook van jullie hebben al veel gezien en laten ons lekker mee genieten van de sfeer en hoe het ruikt de foto,s enzo helemaal goed. hoop dat jullie nog een fijne tijd hebben groetjes elja
.
-
30 Oktober 2008 - 16:17
André:
Hoi, Ik was met Peter aan het fietsen toen jullie ook "voorbij kwamen". Hoe zal het met ze gaan........
Als ik al die verhalen lees gaat het goed, dan hebben wij maar een rondje om gefietst. Nanda nog bedankt voor de foto van de aankomst op de berg, erg leuk (wat late reactie..).
Ik wens jullie nog veel fiets/reis plezier toe.
Groet,
André (met de rode fietstassen) -
30 Oktober 2008 - 21:54
Neef Jeroen:
Fem en ik lezen jullie verhalen aandachtig, met enige gezonde jaloezie maar we herbeleven ook! Jongens wat een heerlijke ervaringen en vooral die sociale contacten met locale bevolking: eten, drinken, gedachtes uitwisselen en nog veel meer. Wat krediet crisis?!... helemaal niet interesant, dit is het leven!!! Geniet nog veel meer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley